TRINXERES INTERIORS (3): MARXES
L’eternitat és aigua, la bellesa són núvols trossejats. El paradís
té forma de nen, la mort fa sonar campanes. Les papallones són de metall, la
calor sempre és de maig.
Al cementiri l’epitafi és maquillatge. I la mort, la tortura
del diumenge a la tarda. L’adéu té so, el comiat bufeteja l’alfabet.
La tarda és sang. I la nit, fruita dolça que caduca. Com un
cos erm, quiet, mut.
Comentaris